Rezolucja Rady Powiatu Tczewskiego
z dnia 28 stycznia 2025 roku
Na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2024 r. poz. 107 oraz poz. 1907) oraz § 8 ust. 2 Statutu Powiatu Tczewskiego (Dz. Urz. Woj. Pom. z 2024 r. poz. 1753)
ogłasza się
rok 2025 „Rokiem generała Jana Henryka Dąbrowskiego"
Uzasadnienie
W nawiązaniu do 2022 roku obchodzonego w powiecie tczewskim jako „Rok Józefa Wybickiego uważamy, że warto kontynuować ideę popularyzowania wybitnych postaci zasłużonych w dziejach naszej ojczyzny. Na uwagę zasługuje fakt, że Józef Wybicki i Jan Henryk Dąbrowski blisko współpracowali przez 20 lat, na rzecz odzyskania niepodległości przez Polskę. Przyjaźń i współpraca Wybickiego i Dąbrowskiego, po raz pierwszy wyraźnie sprawdziła się w Powstaniu Kościuszkowskim, ale przede wszystkim w organizacji i tworzeniu Legionów Polskich we Włoszech. Bez współdziałania Wybickiego i Dąbrowskiego, nie byłoby możliwe powstanie Mazurka Dąbrowskiego, formalnie „Pieśni Legionów Polskich we Włoszech" (lipiec 1797 r.), która to pieśń w okresie II Rzeczpospolitej stała się hymnem Polski. Zarówno Dąbrowski i Wybicki położyli duże zasługi w powstaniu i rozwoju Księstwa Warszawskiego. Obaj nie odmówili wsparcia Napoleonowi Bonaparte w wojnie z Prusami (1806/1807) i wyprawie na Moskwę 1812 roku. Niewątpliwie warto podkreślić udział generała i jego syna Jana Michała Dąbrowskiego w Bitwie o Tczew (23.02.1807 r.), która na stałe wpisała się w dzieje Tczewa a upowszechniana jest m.in. poprzez historyczną rekonstrukcję bitwy oraz odsłonięty 11 listopada 2024 roku mural na jednym z budynków przy ulicy Wąskiej.
Na podkreślenie zasługuje fakt, że bitwa ta była szczególna także z innego powodu - Napoleon Bonaparte określił ją jako „pierwszą polską bitwę", a dowództwo nad polskimi oddziałami sprawował sam generał Jan Henryk Dąbrowski, którego rola w tym starciu miała ogromne znaczenie
dla podkreślenia ducha narodowego i odrodzenia wojskowego Polski.
Generał Dąbrowski osłaniał odwrót wojsk polskich oraz resztek „Wielkiej Armii" z Rosji. Brał również udział w dramatycznej „Bitwie Narodów" (1813) pod Lipskiem. Następnie generał wycofał się z resztkami polskich oddziałów w kierunku Paryża. Generał Jan H. Dąbrowski, wielokrotnie ranny i schorowany, zmarł dnia 6 czerwca 1818 roku. W Księdze pt. „Poczet Polskich Bohaterów Narodowych", celnie i dobitnie spuentowano: „Generał Jan Henryk Dąbrowski stał się dla wielu następnych pokoleń wzorem i autorytetem".
Propozycje obchodów „Roku generała Jana Henryka Dąbrowskiego":
Promocja udziału generała Jana H. Dąbrowskiego i jego syna płk Jana Michała Dąbrowskiego
w „Bitwie o Tczew" (23.02.1807 r.) jako jeden z celów roku 2025 m.in. poprzez następujące działania:
- Konkurs plastyczny i literacki dla uczniów szkól podstawowych i ponadpodstawowych
pt. „Miejsce generała Jana Henryka Dąbrowskiego w historii i literaturze, w szczególności
na Pomorzu;
- Konkurs historyczny dla uczniów szkól ponadpodstawowych na temat: Miejsca,
roli i znaczenia generała Jana Henryka Dąbrowskiego w dziejach wojska polskiego;
- Kwerenda śladów, pamiątek historycznych, obelisków oraz nazw ulic, skwerów itp. na terenie powiatu tczewskiego upamiętniających postać Jana H. Dąbrowskiego - otwarty konkurs;
- Konkurs graficzny lub na prezentację - Szlak turystyczny im. generała Jana Henryka Dąbrowskiego na Kociewiu i Pomorzu;
- Debata historyków, nauczycieli i młodzieży na temat: W jakim stopniu i dlaczego generał
Jan Henryk Dąbrowski pozostaje dla obecnego i przyszłych pokoleń - „wzorem i autorytetem" jako podsumowanie Dąbrowskiego.